ΠΡΩΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
1. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Εκτίμησε αν το θύμα είναι αναίσθητο ή όχι. Με προσοχή κούνησε τους ώμους και ρώτησε δυνατά: “Είσαι καλά;” ή “Τι συμβαίνει;” ή δώσε μια εντολή όπως “άνοιξε τα μάτια σου”. Εάν το θύμα δεν έχει τις αισθήσεις του, δε θα ανταποκριθεί.2. ΚΑΛΕΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
Εάν βρίσκεται κοντά κάποιος άλλος, ζήτησέ του να παραμείνει μήπως χρειαστείς τη βοήθειά του. Εάν είσαι μόνος, φώναξε δυνατά, προσπαθώντας να προσελκύσεις την προσοχή των άλλων, αλλά μην εγκαταλείψεις το θύμα.3. ΑΕΡΑΓΩΓΟΣ
Σε έναν αναίσθητο άνθρωπο η γλώσσα μπορεί να πέσει προς τα πίσω και να αποφράξει την οδό από όπου περνάει ο αέρας. Εκτείνοντας το κεφάλι προς τα πίσω και ανασηκώνοντας το πηγούνι προς τα πάνω, η γλώσσα απομακρύνεται από το πίσω μέρος του λαιμού διευκολύνοντας έτσι τη δίοδο του αέρα. Εάν είναι δυνατόν, με το θύμα στη θέση που το βρήκες, βάλε το ένα χέρι στο μέτωπο και με προσοχή έκτεινε το κεφάλι προς τα πίσω. Κράτησε τον αντίχειρα και το δείκτη του ίδιου χεριού ελεύθερα, για να κλείσεις τη μύτη εάν απαιτηθεί να του δώσεις αέρα με το στόμα σου (τεχνητή αναπνοή, “φιλί της ζωής”). Συγχρόνως ανασήκωσε το πηγούνι χρησιμοποιώντας τα δύο δάκτυλα του άλλου χεριού στο οστέινο τμήμα του πηγουνιού. Αυτό θα απελευθερώσει τον αεραγωγό. Δεν χρειάζονται κουταλάκια, συσκευές ή άλλα αντικείμενα, γιατί είναι συνήθως επικίνδυνα. Ούτε χρειάζεται να προσπαθήσεις να του ανοίξεις το στόμα.
Εάν έχεις οποιαδήποτε δυσκολία, γύρισε ανάσκελα το θύμα με προσοχή, και μετά προσπάθησε να απελευθερώσεις τον αεραγωγό όπως περιγράψαμε παραπάνω.
Σε θύματα όπου υπάρχει υποψία για κάκωση στο αυχενικό μέρος της σπονδυλικής στήλης, προσπάθησε να αποφύγεις την έκταση της κεφαλής, χρησιμοποιώντας την ανύψωση του πηγουνιού για να απελευθερώσεις τον αεραγωγό. Αυτό που προέχει όμως είναι να απελευθερώσεις τον αεραγωγό, οπότε κάποιου βαθμού έκταση της κεφαλής μπορεί να είναι αναπόφευκτη.
4. ΑΝΑΠΝΟΗ
Διατηρώντας τον αεραγωγό ανοικτό, ελέγχεις αν το θύμα αναπνέει: βλέποντας τις κινήσεις του θώρακα, ακούγοντας τον ήχο της αναπνοής και αισθανόμενος την εκπνοή στο μάγουλο. Κάνε το αυτό για 10 δευτερόλεπτα πριν βεβαιωθείς ότι δεν υπάρχει αναπνοή. Επειδή το αναίσθητο θύμα βρίσκεται ανάσκελα, η γλώσσα του πέφτει προς τα πίσω, αποφράζοντας έτσι τον αεραγωγό.
Εάν το θύμα δεν αναπνέει και έχεις κάποιον άλλο μαζί σου, στείλε τον αμέσως να καλέσει βοήθεια . Εάν είσαι μόνος, άφησε το θύμα αμέσως μόλις διαπιστώσεις ότι δεν αναπνέει και κάλεσε αμέσως βοήθεια.
Με την ΚΑΡΠΑ θα “αγοράσεις χρόνο” για το θύμα, επιτρέποντας στο αίμα που περιέχει οξυγόνο να κυκλοφορήσει στο σώμα. Μ’ αυτόν τον τρόπο εμποδίζονται βλάβες σε σημαντικά όργανα όπως είναι ο εγκέφαλος. Η ΚΑΡΠΑ δεν θα “επαναφέρει το θύμα στη ζωή” από μόνη της, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να καλέσεις το ΕΚΑΒ το ταχύτερο δυνατό. Το ΕΚΑΒ είναι σε θέση να προσφέρει την εξειδικευμένη βοήθεια στο θύμα. (166 ή 112)
ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
ΘΩΡΑΚΙΚΕΣ ΣΥΜΠΙΕΣΕΙΣ
Με τους αγκώνες σου σε ευθεία και κάθετα στο στέρνο, φέρε τους ώμους σου έτσι έως ότου βρεθούν πάνω από το κέντρο του θώρακα του θύματος (στην ξιφοειδή).
Πίεσε και άφησετο στέρνο 4-5 εκατοστά ή το 1/3 του βάθους του θώρακα.
Η προτεινόμενη συχνότητα είναι τουλάχιστον 100 θωρακικές συμπιέσεις στο λεπτό.
Θα σου φανεί χρήσιμο αν μετράς δυνατά “ένα και δύο και τρία … και τριάντα“.
ΑΝΑΠΝΟΕΣ-ΕΜΦΥΣΗΣΕΙΣ
Γίνονται συνήθως με τη μέθοδο “στόμα με στόμα”.
Διατήρησε ανοικτό τον αεραγωγό (έκταση της κεφαλής και ανύψωση του πηγουνιού) και με τα δύο δάχτυλα του χεριού σου (δείκτης –αντίχειρας) που βρίσκεται στο μέτωπο και είναι ελεύθερα κλείσε τη μύτη.
Με το άλλο χέρι κράτησε το σαγόνι προς τα πάνω, επιτρέποντας έτσι στο στόμα να είναι ανοικτό.
Πάρε μια κανονική ανάσα, εφάρμοσε τα χείλη σου καλά γύρω από τα χείλη του θύματος και φύσηξε αργά και σταθερά μέσα στο στόμα του.
Κάθε αναπνοή (εμφύσηση), διάρκειας περίπου 1- 1,5 δευτερόλεπτα, πρέπει να είναι αρκετή για να προκαλέσει ανύψωση του θώρακα όπως σε μια φυσιολογική αναπνοή.
Διατηρώντας το κεφάλι στη θέση που ήταν πριν, απομάκρυνε το στόμα σου από το στόμα του θύματος, επιτρέποντας στο θώρακα να “ξεφουσκώσει” πλήρως, καθώς ο αέρας βγαίνει έξω.
Πάρε άλλη μια κανονική ανάσα και ξαναδώσε εμφύσηση, συμπληρώνοντας συνολικά 2 αποτελεσματικές εμφυσήσεις (να ανασηκώνεται ο θώρακας).
Προστασία διασώστη:
Στην τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα ή στόμα με μύτη, ο κίνδυνος μετάδοσης μόλυνσης είναι σχεδόν ανύπαρκτος και δεν πρέπει ποτέ να διστάσεις να την εφαρμόσεις σε ένα επείγον περιστατικό. Σε κανένα ιστορικό με HIV δεν έχει αναφερθεί ως αιτία η τεχνητή αναπνοή. Για λόγους υγιεινής και εφόσον έχεις εκπαιδευτεί, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα ειδικό προστατευτικό μαντιλάκι προσώπου. Εάν έχεις κάνει αναζωογόνηση και εξακολουθείς να φοβάσαι ότι σου έχει μεταφερθεί κάποια νόσος, συμβουλέψου κάποιο γιατρό.
Οι θωρακικές συμπιέσεις πρέπει πάντα να συνδυάζονται με αναπνοές, έτσι ώστε μετά από
30 συμπιέσεις
να δίνονται
2 αποτελεσματικές εμφυσήσεις
και εναλλάξ.
ΠΛΑΓΙΑ ΘΕΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Το αναίσθητο θύμα που αναπνέει πρέπει να τοποθετηθεί σε πλάγια θέση ασφαλείας (θέση ανάνηψης). Αυτό επιτρέπει στη γλώσσα να πέσει προς τα εμπρός διατηρώντας ανοιχτό τον αεραγωγό. Μειώνει επίσης τον κίνδυνο να περάσει στους πνεύμονες περιεχόμενο του στομάχου.
Γονάτισε δίπλα στο θύμα και:
- Εάν φοράει γυαλιά, αφαίρεσέ τα.
- Βεβαιώσου ότι τα άκρα του είναι ίσια και άνοιξε τον αεραγωγό του κάνοντας έκταση κεφαλής και ανύψωση πηγουνιού.
- Τοποθέτησε το άνω άκρο που είναι προς τη μεριά σου σε ορθή γωνία προς το σώμα, ενώ ο αγκώνας λυγίζει με την παλάμη προς τα πάνω.
- Φέρε το απέναντι από εσένα χέρι του θύματος, πάνω στο θώρακά του και κράτησε τη ραχιαία επιφάνεια του άκρου χεριού του πάνω στο πλησιέστερα προς εσένα μάγουλό του.
- Με το άλλο σου χέρι πιάσε το μηρό του απέναντί από εσένα ποδιού του, κάτω απ’ το γόνατο, διατηρώντας το πέλμα σε επαφή με το έδαφος.
- Διατηρώντας το χέρι πιεσμένο στο μάγουλο τράβηξε το πόδι του προς εσένα.
- Τοποθέτησε το επάνω πόδι έτσι ώστε το ισχίο και το γόνατο να είναι λυγισμένα σε ορθές γωνίες, αποτρέποντας το θύμα να γυρίσει μπρούμυτα.
- Διατήρησε ανοιχτό τον αεραγωγό, κάνοντας έκταση της κεφαλής και τακτοποιώντας το χέρι κάτω από το μάγουλο, εάν χρειάζεται.
- Επανέλεγχε για σημεία αναπνοής σε τακτά διαστήματα.
