Η ηπατίτιδα Β προκαλείται από τον ιό HBV. Μπορεί να είναι ήπιας μορφής και να διαρκέσει μερικές ημέρες (οξεία) ή μακροχρόνια, που μπορεί να οδηγήσει σε ηπατοπάθεια, κίρρωση, καρκίνο ήπατος ή και θάνατο. Χαρακτηρίζεται ως σιωπηλή απειλή, γιατί συχνά δεν παρουσιάζει συμπτώματα. Μεταδίδεται όταν μολυσμένα από τον ιό αίμα, σπέρμα, ή κολπικά υγρά εισέρχονται στο σώμα ενός ατόμου. Ο ιός μπορεί να επιζήσει έξω από τον ανθρώπινο οργανισμό για τουλάχιστον επτά ημέρες.

Προφύλαξη

Ο καλύτερος τρόπος για να προστατευθεί κανείς από τον ιό της ηπατίτιδας Β είναι ο εμβολιασμός. 

Το εμβόλιο συνιστάται για όλα τα βρέφη, τα παιδιά και τους εφήβους, καθώς και τους ενήλικες που διατρέχουν αυξημένο ρίσκο έκθεσης στον ιό.

Μετά τον εμβολιασμό, συνιστάται επανέλεγχος των αντισωμάτων κάθε πέντε χρόνια.

Μετάδοση

Η μετάδοση γίνεται:

  • Μέσω της σεξουαλικής επαφής. 
  • Από τη χρήση κοινών συνέργων κατά τη χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών.
  • Από τη θετική στον ιό έγκυο μητέρα στο μωρό κατά τον τοκετό. 
  • Κατά τις εργασίες για τατουάζ ή piercing.
  • Από μετάγγιση αίματος, αν και ο κίνδυνος αυτός έχει πλέον εξαλειφθεί, λόγω του σχολαστικού εργαστηριακού ελέγχου των μονάδων αίματος. 

Συμπτώματα

Η οξεία ηπατίτιδα μπορεί να εμφανισθεί με περιορισμένα ή και καθόλου συμπτώματα. 

Τα βασικά είναι:

  • Ίκτερος, (δηλαδή το κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών)
  • Σκούρα ούρα,
  • Κόπωση,
  • Ναυτία, εμετός, 
  • Πόνος στην κοιλιά, 
  • Πυρετός,
  • Μειωμένη όρεξη,
  • Πόνοι στους μύες ή στις αρθρώσεις.

Στη χρόνια ηπατίτιδα Β, τα περισσότερα άτομα παραμένουν χωρίς συμπτώματα για 20 έως 30 χρόνια.

Αντιμετώπιση

  • Η οξεία ηπατίτιδα Β συνήθως υποχωρεί χωρίς θεραπεία.
  • Η χρόνια ηπατίτιδα Β αντιμετωπίζεται με ειδική φαρμακευτική αγωγή, που προκαλεί ύφεση της νόσου σε σημαντικό ποσοστό ασθενών.